นิทานสอนใจ ความสุขหาได้ที่ไหน

นิทานสอนใจ ความสุขหาได้ที่ไหน

…ในตอนกลางดึก มีหญิงชราคนหนึ่งกำลังคลำหาอะไรอยู่สักอย่างรอบๆเสาไฟฟ้าข้างถนน สักครู่หนึ่งมีหนุ่มสาวกลุ่มหนึ่งเดินผ่านมา เห็นหญิงชราผู้นั้นกำลังคลำหาอะไรอยู่ เลยถามขึ้นว่า

“ยาย..ยาย ยายกำลังหาอะไรอยู่?” หญิงชราผู้นั้นตอบว่า “ยายกำลังหาเข็มเย็บผ้าอยู่ ยายทำตกหายไป ช่วยยายหาหน่อยซิ” พวกหนุ่มสาวกลุ่มนั้นจึงช่วยกันหาทั่วไปหมด แต่ก็หาไม่เจอ

ในที่สุดพวกเขาก็สงสัยจึงถามยาย “ยาย..ยาย..ยายทำเข็มเย็บผ้าหล่นหายไปที่ไหน”

ยายตอบว่า “ยายกำลังเย็บผ้าอยู่ในห้องยาย แล้วก็ทำเข็มเย็บผ้าหล่นหายไป แต่ห้องยายมันมืด ยายมองไม่ค่อยเห็นยายก็เลยออกมาที่ถนนเพราะมีแสงสว่างจากไฟฟ้า”…พอพวกหนุ่มสาวกลุ่มนั้นได้ยินเช่นนั้นก็เลยหัวเราะ แล้วเดินหนีไป

เมื่อเราทำของหาย เราก็ต้องไปหาในที่ที่เราทำหายมันจะมีประโยชน์อะไรที่จะไปหาที่อื่นเช่นเดียวกัน เมื่อเราแสวงหาความสุขเราก็ต้องหาในจุดที่เราได้สูญเสียความสุขไปมันจะมีประโยชน์อะไรที่จะหาความสุขที่ไนต์คลับ หรือสถานเริงรมย์ต่างๆ หรือไปหาที่ประเทศนั้นประเทศนี้ หรือไปหาที่คนอื่นความสุขของเราได้สูญหายไปจากตรงไหน? คำตอบก็คือ เราได้ทำหายไปจากใจของเรา ได้สูญเสียความสุขจากตัวเราจากใจเรา

ดังนั้น เราก็ต้องแสวงหาความสุขที่จุดนั้น คือ ในตัวเรา

อ่านจบแล้วรู้สึกอย่างไรบ้างครับ ผมเห็นหลายคน เวลาที่มีความทุกข์ ก็พยายามที่จะไปหาความสุขจากที่อื่น เช่น ถ้าเราได้ไปเที่ยวต่างประเทศ ก็จะทำให้เรามีความสุขได้ แต่พอไปกลับมาแล้ว ก็กลับมาทุกข์อีกเหมือนเดิม บางคนก็คิดว่า ถ้าเราไม่ต้องทำงานก็น่าจะทำให้เรามีความสุขได้ แต่พอลาออกจากงานไปแล้ว สุดท้ายก็ยังคงมีความทุกข์ใจอยู่เช่นเดิม

ดังนั้นถ้าเราต้องการมีความสุขจริงๆ ก็คงต้องหาสาเหตุของความทุกข์ให้เจอ ซึ่งจริงๆ แล้วสาเหตุก็คือ จิตใจของเราเองนี่แหละ ที่ไปปรุง ไปแต่ง จนกระทั่งตัวเราเองรู้สึกว่ามันไม่มีความสุขใดๆ เลย เมื่อเรารู้แล้วว่าเราทำความสุขหายไปจากใจของเรา ที่ที่เราควรจะไปหาความสุขให้เจอ ก็คือในใจเราเหมือนกัน

บทความจาก https://prakal.wordpress.com